hümâyûn ~ همايون ::: (f. s.) : 1) mubârek, kutlu. 2) pâdişâha âit. Alem-i hümâyûn : pâdişâh bayrağı. Otâg-ı hümâyûn : pâdişâh çadırı. Sarây-ı hümâyûn : pâdişâh sarayı. Ordû-yi hümâyûn : pâdişâh ordusu. 3) müz. Türk müziğinin dokuz numaralı basit makamıdır. En eski makamlardan biridir. Hicaz âilesindendir; hicaz dörtlüsü ile pûselik beşlisinden ibarettir. Durak, dügâh ve güçlü -dördüncü derece olan- nevâ'dır. Donanımına "si" bakıyye bemolü ile "do" bakıyye diyezi konulur. Niseb-i şerife sayısı 6 dır. Dizisi umumiyetle çıkıcıdır. Orta sekizlideki sesleri, pestden tizze doğru şöyledir : dügâh, dik-kürdî, nim hicaz, neva, hüseynî, acem, gerdaniye ve muhayyer.