kaim-makam ~ قائم مقام ::: ("ka" lar uzun okunur, a. b. i.) : 1) birinin yerine geçen, yerini tutan, kaymakam. 2) kaza kaymakamı. 3) ask. * yarbay.

kaim-makam-ı mütevelli ::: ("ka" lar uzun okunur.) : huk. [eskiden] mütevelli makamına kaim olmak ve ona âit vazîfeleri îfâ etmek üzere yargıç tarafından nasbolunan zat.

kaim-makam-ı Asitâne-i saadet ::: ("ka" lar uzun okunur.) : tar. sefere me'mur olan veya başka bir sebeple pâytahtta bulunmıyan sadrâzamların yerlerine bıraktıkları vekiller.

kaim-makam-ı rikib-ı Hümâyûn ::: ("ka" lar uzun okunur) : sefere me'mur olan veya başka sebeple pâytahtta bulunmıyan sadrâzamların yerlerine bıraktıkları vekil.