Kasrî ~ قصر ::: (a. i.) : 1) kısa kesme, kısaltma, kısma. îcâz-ı kasr : ed. söylenişte hiç bir hazf olmadığı halde, ibarenin mânâca zengin olması [re's-ül-hikmeti mahâfet-Ullah : hikmetin başı Allah korkusudur] gibi. Edât-ı kasr : gr. "ancak, sâde, yalnız" gibi edatlar.

kasr-ı yed ::: el çekme, vazgeçme, (bkz. : feragat). 2) azaltma, kesme; eksiklik.

kasr-ül-basar ::: hek. uzağı görememe, miyopluk, fr. myopie. 3) ed. ibarenin çok kısaltılması. 4) ed. aruzda, tef'ile'nin son harfinin düşürülmesi : ["fâilâtün"ün "fâilât" olması gibi]

kasr-ı hakîkî ::: ed. kelimenin aslında okunuşça kısa olması.

kasr-ı izafî ::: ed. kelimenin izafî surette kısa okunması.

kasr-ı vaz'î ::: ed. kelimenin kullanış şeklinde kısa okunması.

kasr-ı zevki ::: ed. kelimenin edebt zevk şevkiyle kısa okunması.