"); bâm ~ بام ::: (f. i.) : 1) çatı, dam, kubbe.

bâm-ı bedî' ::: dokuzuncu gök.

bâm-ı bülend ::: 1) yüksek çatı; 2) gök.

bâm-ı çeşni ::: gözkapağı [üstteki].

bâm-ı ferah ::: geniş, açık çatı : gök.

bâm-ı Mesîh ::: Mesih'in göğü : dördüncü gök. [efsâneye göre, Yahudiler tarafından öldürülmek istenilen Hz. Isâ, bu göğe çıkarılmış].

bâm-ı vesî ::: geniş çatı; gök.

bâm teli ::: sakalın dudağa bitişik olan kalın telleri.

bâm-zemâne ::: zamane çatısı : en aşağı dünyâ, birinci gök. 2) kanun, tambur gibi çalgılara takılan kalın tel. (bkz. : bemm). 3) borç. 4) sabah vakti mânâsına gelen "bamdâd" kelimesinin hafifletil-mişi.