nafiz ~ نافذ ::: (a. s. nüfûz'dan) : 1) delen, delip geçen. 2) içeriye giren, işleyen. 3) te'sir yapan, sözü geçen. Hükm-i nafiz : te'sir edici hüküm, (bkz. : müteneffiz).

nâfiz-ül-emr ::: 1) emri geçen, sözü dinlenilen; 2) kendisine boyun eğilen.

nâfiz-ül-kelim ::: sözü geçen.

nâfiz-ül-kelimeteyn ::: "olsun", "olmasın" şeklindeki sözü ve emri geçen [kimse] . 4) i. erkek adı.

nâfiziyyet ::: (a. i.) : nâfizlik, sözü geçerlik.