nakîb ~ نقيعه ::: (a. s. ve i. nakabet'den. c. : nukabâ) : 1) bir kavim veya kabilenin reisi veya vekili. 2) bir tekkede, şeyhin yardımcısı olan en eski derviş veya dede.

nakib-i ::: imaret şeyhinin Câmirinin) yardımcısı.

nakîb-ül-eşrâf ::: Peygamber soyundan olanların işlerini görmek üzere içlerinden hükümetçe tâyin olunan me'mur.

nakib-ül-eşrâf kaymakamı ::: taşralarda bu işle vazifeli olan kimseler.