nihâvend ~ نهاوند ::: (f. i.) : müz. Türk müziğinde bir makam. En eski makamlardan olup eskiden nihâvend-i kebîr'den ayırmak için nihâ-vend-i rûmî diye de adlandırılmıştır. Fakat son bir asırdan beri pek büyük bir rağbetle kullanılmıştır. Nihâvend, garb müziğindeki sol minör'dür. Yânt pûseiik makamının bir perde peşte göçürülmüş şeddidir. Rast perdesinde durur. Güçlüsü -beşinci derece olan- neva (re) dir. Donanımına "si" ve "mi" için iki küçük mücenneb bemolü konulur; yedeninin "fa" bakiyye diyezi, nota içinde ilâve edilir. Çıkıcı. -inici bir seyri vardır. Orta sekizlideki sesleri, pestden tîze doğru olmak üzere şöyledir : rast, dügâh, kürdî, çargâ

nihâvend-i cedîd ::: müz. Türk müziğinin mürekkep makamlarından olup zamanımıza kalmış bir numunesi yoktur.

nihâvend-i kebîr ::: müz. Türk müziğinin en az dört asırlık bir mürekkep makamıdır; pûselik'in iki şeddi olan nihâvend ile sultânî-yegâhîden mürekkeptir ve bundan dolayı nihâvend-i kebîr denilmiştir, inici-çıkıcı olarak her iki makamda karışık gezinen nihâvend-i kebîr, nihâvend ile rast (sol) perdesinde kalır. Güçlüleri birinci derecede nihavendin güçlüsü ve sultanî-yegâh'ın durağı olan re (neva), ikinci derecede de sultanî-yegâh'ın güçlüsü olan dügâh (lâ) dır. Donanımına nihâvend gibi si ve mi için iki tane küçük mücenneb bemolü konulur. Nihâvend'in yeden fa bakiyye diyezi gibi sultanî-yegâh'ın "mi" bekar ve "do" bakiyye diyezi de ("si" bemol m

nihâvend-i rûmî ::: müz. nihâvend'e vaktiyle verilen bir ad.

nihâvend-i sagir ::: müz. Türk müziğinin eski bir mürekkep makamı olup zamanımıza kalmış numunesi yoktur.