nüzul ~ نزول ::: (a. i.) : 1) aşağı inme. 2) konağa inme, konaklama. 3) hek. nüzul inme.

nüzul an-il-vezâif ::: huk. [eskiden] mütevelli, nazır, câbî, gibi cihât sahiplerinin uhdelerindeki hizmetlerden -başkalarına verilmek üzere- istifa etmeleri, [bu suretle cihetin kendisine verilmesi matlubolan kimseye "menzûl-ün-leh" denir]

nüzûl-i hüccâc ::: hacıların Mekke-i Mükerreme civarında (Mînâ) denilen yere inmeleri.

nüzûl-i sefine ::: geminin denize inişi.