bengâh ~ بنگاه ::: (f. b. i.) : 1) keçeden yapılmış Türkmen evi. 2) emir'lere ve büyük rütbeli kimselere mahsus çadır.

Bengere ::: (f. i.) : çocukları uyutmak için söylenen ninni

bengî ::: (f. s.) : benk tiryakisi, esrarkeş

benî ::: (a. i. c.) : oğullar.

benî Âdem ::: Ademoğulları, insanlar.

benî beşer ::: insanlar.

benî Hâşim ::: Hâşim oğullan.

benî İsrail ::: İsrail oğulları, yahudiler.

benî Ünieyye ::: Emevîler. ["benî kelimesi, benîn'in muzaf hâlinde n si düşmek rûretiyle meydana gelir].