ta'miye ~ تعميه ::: (a. i. amâ'dan) : 1) körletme, kör etme. 2) kapalı şekilde anlatma. 3) ed. "ebced"hesabiyle düşürülen bir târihin, hesabı doldurmak için çıkartılacak veya eklenecek sayılarını işaret etme. [Meselâ : Sürûrî'nin 1206 sayısını göstermesi gereken : "rOh-i îsS etdi eflâke روح عيسی ايتدی أفلاكه عروجmısraı 1205 sayısını gösterdiğinden : "âsmân târihe kıldı ser-fu-rû" ta'miyesiyle, yânî S nın delâlet ettiği I sayısının katılmasiyle târih tamamlanmıştır]