tefennün ~ تفنن ::: (a. i. fenn'den) : 1) değişme, (bkz. : tenevvü') 2) fen öğrenme; birçok şeyler öğrenme. 3) sözü türlü türlü söyleme.

tefennün fi-l-ibâre ::: (a. i. cü.) : ed. bir defa söylenilmiş olan bir sözü ikinci defa söylemek gerekince, o sözü tekrarlamamak için başka türlü ifâde etme. [Meselâ bir sözde' Fuzûlî'den bahsolmuşken tekrar zikri îcâbedince : "Leylî vü Mecnûn şâiri" denilmesi gibi"|.