şedarabân (şedd-i araban) ~ شد عربان ::: (a. b. i.) : müz. Türk müziğinde bir şed makam olup en az beş asırlıktır. İfâde kudretini hâiz, tahassür, tahattur gibi hissiyatın tasvîrine pek müsâait bir makamdır. Oldukça rağbetle kullanılmıştır (elimizde 177 kadar eser vardır ki, makamlar arasında 20. gelmektedir). Şeda-raban, zengüle makamının yegâh (re) perdesindeki şeddidir. Güçlüsü -beşinci derece olan- dügâh (lâ) perdesidir. Donanımına "si" ve "mi" bakiyye bemolleri ile "fa" ve "do" bakiyye diyezleri konulur. Umumiyetle inici olarak seyreder. Niseb-i şerife adedi -zengüledeki gibi- 7 olmakla, mülayimdir. Orta sekizlisindeki sesleri -tîzden peşte doğru olmak üzere- ş