âb - dest ~ آبدست ::: (f. b. i.) : 1) namaz vesâire için din icâbına göre el, ağız (bkz. : mazmaza), burun (bkz. : istinşak), yüz; dirseklere kadar kolları ve aşıkkemiği üstüne kadar ayakları yıkama, kulaklara, boyuna ve başa meshetme (bkz. : vu - zû'). 2) el yıkama suyu. 3) gaita ve idrar çıkarma ameliyesi; gaita; idrar. 4) paylama, azarlama. [... ini almak, ... ini vermek fiilleriyle kullanılır].