dil ~ دل ::: (f. i.) : 1) gönül, yürek, kalb.

dil-i âvâre ::: serseri gönül.

dil-i bi-karâr ::: kararsız gönül.

dil-i bî-mâr ::: hasta gönül.

dil-i dîvâne ::: deli gönül.

dil-i enhâr ::: ırmakların gönlü.

dil-i mecruh ::: yaralı gönül.

dil-i nâ-mihribân ::: merhametsiz yürek.

dil-i pâk ::: temiz gönül.

dil-i pare pare ::: parça parça, paramparça olmuş gönül.

dil-i pür-âteş ::: ateşli gönül.

dil-i sâd-pâre ::: yüz parça, paramparça olmuş gönül.

dil-i sûzân ::: yanık, ateşli gönül.

dil-i vîrân ::: yıkık, harap gönül.

dil-i zâr ::: zavallı gönül. 2) orta, yarı.

dil-i derya ::: denizin ortası.

dil-i şeb ::: gece yarısı.