âhû ~ آهو ::: (f. i. c. : âhuvân) : 1) ceylan, karaca. 2) mec. güzellerin gözü.

âhû - yi âteşîn - dem; âhû - yi çîn ::: Güneş.

âhû - yi bezm ::: bir meclisin, bir davetin başlıca güzeli.

âhû - yi dünbale - dâr ::: güzelin sihirli gözü.

âhû - yi dünbâle - keşîde ::: kenarı sürme ile genişletilmiş göz.

âhû - yi hâveri ::: Güneş.

âhû - yi leng giriften ::: (topal ceylan tutmak) : mec. insafsızlık etmek, zayıflara musallat olmak.

âhû - yi sifîd ::: seçkin dilber.

âhû - yi simîn ::: 1) sâkî; 2) sevgili.

ahû - yi şir - efgen, âhû - yi şîr - gîr ::: son derece, câzibeli, delikanlı, kız; çekici, büyüleyici göz.

âhû - yi tatar ::: Tataristan' ın mis karacası.

âhû - yi zerîn ::: 1) Güneş; 2) yaldızlı sürahi.