"); gônce ~ غنجه ::: (f. i.) : konca, tomurcuk, açılmamış çiçek, [bilhassa gülün açılmamışı].

gonee-i âb ::: yağmur yağarken suyun yüzünde meydana gelen kabarcık.

gonce-i hamrâ ::: kırmızı konca.

gonee-i handan ::: gülen konca.

gonce-i ra'nâ ::: müz. Türk müziğinin mürekkep makamlanndandır. En az iki asırlıktır. Heftgâh ile hüseynî beşlisinin nevadaki şeddinden mürekkeptir. Bu beşli ile neva veya yegâh perdesinde kalır.