Osmanlıca nasıl yazılır
Türkçe kelimelerin osmanlı harfleri ile yazılışları
- arkub
- arm, arem
- ârmân
- ârmânî
- ârmiş
- arrâde
- arrâf
- arrâs
- arsa
- arslânî
- arş
- arşa
- arşiyân
- arûb
- Arûbâ
- aruf
- ârûg
- ârûg-zen
- ârugde
- ârûn
- arûs
- arûs-âne
- arûsân
- arûsek
- arûz
- arv
- arvend
- arz
- ârz
- arz
- arz-dâşt
- arz-gâh
- Arzâ
- arzan
- arzânî
- arzı
- arzî
- arzî
- arzîn
- arziyyât
- arziyye
- arzîz
- Arzû
- ârzû
- ârzû-dâr
- arzû-keş
- ârzû-mend
- ârzû-mendî
- arzuhal
- âs
- as'ar
- asâ
- âsâ
- âsâb
- asab
- asabât
- asabe
- asâbi
- asabî
- asabiyyet
- âsâd
- Âsaf
- âsaf-âne
- âsaf-rey
- âsaf-tedbîr
- âsafî
- asâfîr
- asâgır, asâgıre
- asâhîb
- asâib
- asâkir
- âsâl
- âsâl
- âsâl
- asale
- asale’
- asâlet
- asâleten
- âsâm
- asamm
- âsân
- âsânî
- âsâr
- asar
- âsâr
- asâr
- âsâre
- asârîm
- âsârûn
- asâtıb
- âsây
- asâyib
- âsâyis-perver-âne
- âsâyiş
- âsâyiş-cû
- âsâyiş-cûyâne
- âsâyiş-perver
- asb
- asbâb
- asbâg