hüseyni ~ حسينی ::: (a. s.) : Hüseyin ile ilgili; Hz. Muhammed (Aleyhisselâm)'in torunu Hüseynin çocukları. 2) i. meşhur bir çeşit lâle. 3) müz. Türk müziğinin altı numaralı basit makamıdır; en eski makamlardandır; Hüseynî beşlisi ile uşşak dörtlüsünden müteşekkildir. Durak dügâh ve güçlü -beşinci derece olan- hüseynî oerdeleridir. Niseb-i şerîfe sayısı 8 dir. Dizisi çıkıcıdır. İkinci şekli muhayyer olur. Donanımına "si" koma bemolü ile "fa" bakıyye diyezi konulur. Orta sekizlideki sesleri şöyledir (pestden tîze doğru) : dügâh, segah, çargâh, neva, hüseynî, eviç, gerdaniye ve muhayyer. Hüseynî, klâsik bestekârlar tarafından da en çok kullanılan bir kaç makamdan biri olmakla beraber, bilhassa Türk halk müziğinde en çok kullanılmış olan makamdır. 4) i. kadın elbiselerinde süs olarak kullanılan ipekten, yünden ve pamuktan yapılma şerit kaytan, saçak ve benzeri şeyler.