ibra ~ ابراء ::: (a. i. ber'den.) : 1) berî kılma, berâet etme, temize çıkarılma, aklanma.

ibrâ-i âmm ::: huk. bütün dâvalardan, birini temize çıkarına. 2) hastayı iyi etme.

ibrâ-i ıskat ::: huk. birisindeki hakkını kısmen veya tamamen terk etme, bağışlama.

ibrâ-i istîfâ ::: huk. bir kimsedeki hakkını aldığına dâir ikrar ve tasdik.

ibrâ-i hâss ::: huk. birçok hususlardan yalnız birine taallûk eden dâvadan bir kimseyi temize çıkarma.