iltihâb ~ التهاب ::: (a. i. leheb'den. c. : iltihâbât) : 1) alevlenme, tutuşma. 2) vücudun bir tarafına kan hücûmiyle, oranın şişip kızarması, * yangı.

iltihâb-ı a'ver ::: hek. kör bağırsağın iltihabı, yangısı.

iltihâb-ı bel'ûm ::: hek. bel'um (* yutak) denilen hazım organının iltihabı, yangısı.

iltihâb-ı ecfân ::: hek. göz kapaklarının iltihabı, yangısı.

iltihâb-ı edeme ::: hek. cildin iltihaplanarak katılaşması.

iltihâb-ı hançere ::: hek. nefes borusunun iltihabı, yangısı, fr. laryngite.

iltihâb-ı hancere-i sarsariyye ::: hek. küçük çocuklara gelen ve çocuğu boğulur gibi bir hâle sokan bir nevi gırtlak hastalığı.

iltihâb-ı kasabât-ür-ree ::: hek. akciğerdeki nefe borularının iltihabı, yangısı.

iltihâb-ıkebed ::: hek. karaciğerin iltihabı, yangısı.

iltihâb-ı lisân-ı mizmâr ::: hek. küçük dili örten zarın iltihabı, yangısı.

iltihâb-ı nuhâ-i şevki ::: hek. murdar iliğin iltihâbı, yangısı.