kefalet ~ كفالت ::: (a. i.) : kefillik, birine kefil olma.

kefâlet-bil-mâl ::: fık. bir mal için kefil olma.

kefâlet-bin-nefs ::: fık. birinin şahsına kefil olma.

kefâlet-bit-teslîm ::: tic.. : bir malın teslimine kefil olma.

kefâlet-i muaccele ::: huk. tâcîl (acele) kay-diyle mukayyet olan kefalet, hemen ödenmek kaydiyle kefalet.

kefâlet-i muallaka ::: fık. şarta muallâk olan kefalet, [filân adam senin alacağını vermezse ben veririm gibi]

kefâiei-i mukayyede ::: huk. bir kayıt ile takyît olunan kefalet. [hemen edâ ve teslîm olunmak üzere tâci] kaycfiyle yahut filân vakitte îfâ ve teslîm olunmak üzere diye tecîl kaydiyle mukayyet olan kefalet gibi]

kefâlet-i mutlaka ::: huk. bir kayıt ile bağlı ol-mıyan kefalet.

kefâlst-i muvakkate ::: fık. muvakkat bir zaman için kefil olma. [filân vakite kadar bu adama kefilim gibi]

kefâlet-i muzâfa ::: huk. gelecek zamana izafe edilen kefalet, ["gelen filân vakitten îtibâren keft-lim" demek gibi]

kefâlet-i müneceeze ::: huk. şarta bağlı ve gelecek zamana muzâf olmıyan kefalet, [filânın borcuna veya nefsine filân malın teslimine filhal kefil olma gibi]

kefâlet-i müeccele ::: huk. te'cîl kaydiyle mukayyet olan kefalet ["filân vakitte îfâ olunmak üzere yapılan kefalet gibi]

kefâlst-i müteselsile ::: huk. iki veya daha çok kimselerin birbirlerine karşılıklı kefil olmaları.

kefâlet-i nakdiyye ::: huk. bir hususu te'mîn için depozito yatırmak suretiyle kefil olma.