kerahet ~ كراهت ::: (a. i.) : 1) iğrenme, tiksinme, (bkz. : kerh1. . 2) istemiyerek, baskı ile yapma. Ma-al-kerâhe : iğrenerek, tiksinerek, iste-miye istemiye. 3) [şer'î ıstılah olarak] bir hâlin, bir hareketin sarih ve kat'î şekilde değil, delâlet suretiyle men'olunması.

kerâhet-i tahrîmiyye ::: harama yakın kerahet. [Güneş'in tulü, zeval ve grub vakitlerine yakın namaz kılmak gibi]

kerâhet-i tenzîhiyye ::: helâla yakın kerahet, [teimiz su varken kedi artığı olan su ile abdest almak gibi] . (Kerahet denildiği zaman ilk hatıra gelen kerâhet-i tahrîmiyye'dir).