kısmet ~ قسمت ::: (a. i.) : 1) bölme, pay etme, hisselere ayırma. 2) talih, nasip kader. 3) huk. şâyî olan hisseyi tâyin etme, belirtme. Hârie-i kısmet (bölme işleminden sonra arta kalan sayı) : mat. * bölüm.

kısmet-i askeriyye ::: kassamlık, kassam dâiresi.

kısmeti cem' ::: fık. türlü ve müşterek şeylerin kısımlara bölünerek her birinde şâyî olan hisselerin birer kısmında cemi. [üç kişi arasında müşterek olan otuz koyunu onar onar üçe bölmek gibi]

kısmet-i ferd veya kısmet-i tefrik ::: fık. müşterek bir nesnenin bölünüp, her cüzünde şayi olan hisselerin birer kısmını belirten kısmet, [bir arsanın ikiye taksîmi gibi]

kısmet-i fuzûlî ::: fık. yapılması sözle veya fiil ile icazete vakfedilen kısmet, [bir kimsenin, müşterek b-r malı, sahiplerinin izin, söz ve fiil icazetiyle taksim etmesi gibi]

kısmet-i kaza ::: fık. müşterek bir mülke sahip olanlardan bâzılarının isteği üzerine hâkimin (yargıç) cebren ve hükmen yaptığı taksim, kısmet.

kısmet-i rızâ ::: fık. hepsi âkil ve baliğ olmuş bulunan vârislerin (mirasçıların) : müşterek mülk sahiplerinin rızâlariyle yapılan kısmet olup kendi arzulariyle aralarında veya hepsinin muvafakatiyle hâkim (yargıç) tarafından taksim edilir.

kısmet-i tefrik ::: her cüzünde şâyî olan hisselerin şuyûunun izâlesi suretiyle ayrılması.

kısmet-i tereke ::: huk. terekeye âit olan hakları, sahiplerine ulaştırma.