mahsûs, mahsûse ~ مخصوص ، مخصوصه ::: (a. s. husûs'dan c. : mahâsîs, mahsûsât) : 1) husûsîleşmiş; başkasında bulunmıyan, yalnız bir kimseye âit olan. 2) birine ayrılmış olan. 3) lâyık. 4) ayrı, müstakil, başlı başına. 5) zf. husûsî olarak, * özel, bilhassa. 6) zf. istiyerek, bile bile. 7) zf. şakadan, yalandan.
---
mahsûs, mahsûse ne demektir? anlamı nedir? mahsûs, mahsûse osmanlıca yazılışı,mahsûs, mahsûse arapca nasil yazilir