mest ~ مست ::: (f. s. c. : mestân) : sarhoş.

Bed-mest ::: sarkıntılık eden cıvık sarhoş. Ser-mest, Siyeh-mest : fazla sarhoş.

mest-i bî-riyâ ::: riyasız sarhoş.

mest-i elest ::: ezel meclisinde hitâb-ı ilâhî ile sarhoş olan.

mest-i harâb ::: harâbolmuş sarhoş, yıkılasıya içmiş adam.

mest-i müdâm ::: devamlı, her zaman sarhoş.

mest-i nâz ::: 1) s. naz sarhoşu; 2) süzgün bakışlı, nazlı güzel; 3) i. kadın adı.

mest-i ser-şâr ::: haddinden fazla sarhoş.

mest-i temâşâ ::: bakma, seyretme sarhoşu; seyretmekten sarhoş olmuş olan.