meşrû', meşrûa ~ مشروع ، مشروعه ::: (şerden.) : şer'an caiz olan, şeriatın izin verdiği, şeriata, kanuna uygun. Emr-i meşrû' : şeriata, kanuna uygun iş. Gayr-i meşrû' : şeriatça, kanunca yasak edilen. Ma'zeret-i meşrûa : meşru mazeret, haklı, yerinde bir özür. Nâ-meşrû' : şeriata, kanuna uymıyan. Veled-i meşrû' : meşru nikâhtan meydana gelen çocuk. Veled-i gayr-i meşrû : meşru olmıyan evlenmeden meydana gelen çocuk, (bkz. : veled-i zina).