mu'tell ~ معتل ::: (a. s. illet'den) : 1) illetli, alil, hasta, sakat. 2) a. gr. asıl harfleri içinde harf-i illet (elif, vav, ye) den biri bulunan.

mu'tell-ül-ayn ::: a. gr. sülâsînin orta harfi harf-i illetten (elif, vav, ye) biri olan kelime.

mu'tell-ü!-fâ ::: a. gr. sülâsînin birinci harfi harf-i illetten (elif, vav, ye) biri olan kelime.

mu'tell-ül-lâm ::: a. gr. sülâsînin son harfi, harf-î illetten (elif, vav, ye) biri olan kelime.