mutlak, mutlaka ~ مطلق ، مطلقه ::: (a. s. mtalâk'dan) : 1) ıtlak olunmuş, salıverilmiş, başıboş bırakılmış. 2) kayıtsız, şartsız. 3) yalnız, tek, salt. Cehd-i mutlak, Hayr-i mutlak : tek iyilik. Hükûmet-i mutlaka : kayıtsız şartsız, bir hükümdarın idaresi altında bulunan hükümet. Ve-kîl-i mutlak : dilediği işi yapmakta serbest olan vekil (sadrâzam).

mutlak-ül-inân ::: yuları salıverilmiş, başıboş. Vücûd-i mutlak, Zât-i mutlak : Allah.