müennes ~ مؤنث ::: (a. s. ünûset'den) : 1) dişi. 2) a. gr. hakikî, îtibârî veya söylenişi itibariyle dişi olan kelime. Cem-i müennes-i salim : ât ile nihâyetlenen kelimeler : [mü'min : mü'mi-nât (= mü'minler), Müslim : Müslimât (= Müslimler. , gibi]

müennes-i hakîkî ::: a. gr. müzekker (*eril) kelimenin sonuna "-e" katılarak yapılan veya sonunda başka bir müenneslik alâmeti bulunan kelime : [sâlih : sâlihs; mumaileyh : mumaileyhe, mûmâ -ileyhâ. . gibi]

müennes-i semaî ::: a. gr. söylenişi itibariyie müennes (dişi) sayılan kelime : [şems, yed. . . gibi]