nân-pâre ~ نپاره ::: (f. b. i.) : 1) ekmek parçası, bir lokma ekmek. 2) geçime yarıyan iş, me'murluk.

nân-püz ::: (f. b. i.) : ekmekçi, ekmek pişirici, (bkz. : habbâz).

nânû ::: (f. i.) : ninni,

"); nâ-pâk ::: (f. b. s. c. : nâ-pâkân) : pis, murdar.

nâ-pâkân ::: (f. b. s. nâpâk'in c.) : pisler, mundarlar.

nâ-pâkî ::: (f. b. i.) : pislik, murdarlık. (bkz. : hubs).

nâ-paydâr ::: (f. b. s.) : sebatsız, kararsız; süreksiz.

nâ-pervâ ::: (f. b. s.) : 1) pervasız, korkusuz, çekinmez, aldırışsız. (bkz : bî-pervâ). 2) sersem.

nâ-pesend, nâ-pesendide ::: (f. b. s.) : beğenilmez.

nâ-peydâ ::: (f. b. s.) : 1) bellisiz, görünmiyen, gizli. 2) kaybolmuş, (bkz. : nâ-bûd). Peyda vü nâ-peydâ : belli belirsiz.

nâ-pezîr ::: (f. b. s.) : 1) kabul etmez. 2) olamaz, olmaz.

nâ-puhte ::: (f. b. s.) : 1) pişmemiş, çiğ. 2) mec. tecrübesiz, acemi.