rû [y] ~ رو [ی] ::: (f. i.) : yüz, çehre. rû-yi aşîrân : müz. Türk müziğinin en az beş, altı asırlık mürekkep makamı olup zamanımıza kalmış numunesi yoktur.

rû-yi derya ::: denizin yüzü.

rû-yi hicaz ::: müz. Türk müziğinin yeni mürekkep makamlarından biri.

rû-yi hûb ::: güzel yüz.

rû-yi ırak ::: müz. Türk müziğinin en az altı asırlık bir mürekkep makamıdır. Segâh'a ırak makamındaki bir dörtlünün (ırak'da segah dörtlüsünün) ilâvesinden mürekkeptir. Bu dörtlü ile ırak perdesinde kalır. Güçlüler birinci derecede -segâh'ın durağı olan- segah, ikinci derecede- ırak'ın güçlüsü olan- dügâh, üçüncü derecede de -segâh'ın güçlüsü olan -nevadır-. Umumiyetle çıkıcı olarak seyreder. Donanımına ırak'ın (si) koma bemolü ile (fa) bakıyye diyezi yazılır, segâh'ın (mi) koma bemolü (lâ) bakiyye diyezi nota içerisinde kullanılır (donanımındaki arızalar, segâh'da da vardır). Bu terkip hüzzâm-ı cedîd'e pek benzemektedir.

rû-yi lâle-reng ::: lâle renkli, kırmızı, sıhhatli yüz.

rû-yi nigâr ::: 1) sevgilinin yüzü; 2) penbe taneli bir cins üzüm; 3) bir çeşit zanbak.

rû-yi zemîn ::: Yeryüzü, Dünyâ.

rû-yi zerd ::: sarı, solgun yüz.

rû-yi zerd-i sefalet ::: sefaletin sarı yüzü.

rû-yi zişt ::: çirkin yüz.