semer ~ ثمر ::: (a. i. c. : esmâr, simâr) : 1) meyva, yemiş. 2) mahsul, verim. 3) netîce. Bî-semer : meyvasız; neticesiz. Şecer-i bî-semer, Diraht-ı bî-semer : meyvasız ağaç. İktitâf-ı semer : netîce elde etmek

semer-i ar'ar ::: bot. ardıç.

semer-i baklî ::: bot. baklamsı meyva.

semer-i fakîr ::: bot. ""kapçık meyva. fr. akene, aehene.

semer-i inebî ::: bot. üzümsü meyva. semer-i mücevvez : bot. buğdaysı meyva.