ta'zîr ~ تعزير ::: (a. i. c. : ta'zîrât) : 1) tekdir etme, azarlama. 2) suçluyu suçuna göre sözle tekdîr etme.

ta'zîr-i ahissâ ::: huk. [eskiden] içtimaî vaziyetleri düşkün, sefeleden ma'dût kimseler hakkındaki tâzirdir ki hem mahkemeye bilcelp îlâm suretiyle, hem de darp ve hapis suretiyle yapılabilir.

ta'zîr-i eşraf ::: huk. [eskiden] ümerâ, yüksek tüccar, köy âyânı gibi şerefli kimseler hakkındaki tâzirdir ki ya bilvasıta îlâm suretiyle veya mahkemeye celbedilerek bilmuvâcehe ihtar suretiyle yapılır.

ta'zîr-i evsât ::: huk. [eskiden] içtimaî mevkileri orta halde bulunan kimseler hakkındaki tâzirdir ki hem mahkemeye bilcelp îlâm suretiyle hem de hapis suretiyle yapılır.

ta'zîr-i te'dîb ::: huk. [eskiden] âkil baliğ olduğu halele henüz mükellefiyet çağında bulunmıyan bir çocuğun yaptığı bir cürümden dolayı hakkında te'dip ve tekzip maksadiyle yapılan tâzir.

te'ıîr-i ukubet ::: huk. [eskiden] mükellef bir şahıs tarafından irtikâp olunup da şer'an muayyen bir cezası bulunmıyan bir cürümden dolayı uku-beten yapılan tâzir, [mücrimin bu hususta Müslim ile gayrimüslim, hür ile abd (kök) erkek ile kadın olması müsavidir]