tebâyün ~ تباين ::: (a. beyn'den. c. : tebâyünât) : iki şey arasındaki zıddiyet, aykırılık, (bkz : tearuz).
tebâyün-i a'dâd ::: fer. iki adet arasında birden başka kasım-ı müşterek (ortak bölen) bulunmaması [5 ile 7, 9 ile 11 gibi]
tebâyün-i efkâr ::: düşüncelerin aykırılığı.
---
tebâyün ne demektir? anlamı nedir? tebâyün osmanlıca yazılışı,tebâyün arapca nasil yazilir