tedahül ~ تداخل ::: (a. i. dühûl'den. c. : tedâhülât) : 1) birbiri içine girme. 2) geri kalma [iş hakkında] , 3) bir taksitin ödenmeden ötekinin gelmesi; ödemede gecikme. 4) yığılıp kalma, birikme. 5) karışma, (bkz. : müdâhale).

tedâhül-fi-l- hudûd ::: huk. [eskiden] bir cinsten olan müteaddit esbâb-ı huduttan dolayı yalnız bir had ile iktifa edilmesi hâli : [bir şahıs birkaç defa zinada veya sirkatte bulunsa hakkında yalnız bir had ile iktifa edilir]

tedâhül-fi-l-kazf ::: huk. [eskiden] birçok kazif-lerden dolayı yalnız bir had ile iktifa edilmesi hâli. [bir şa+ııs bir veya daha ziyâde kimselere bir lâfz ile veya başka başka lâfızlar ile zina isnadında bulunsa bunlardan dolayı hakkında yalnız bir "hadd-i kazf" icra edilir]

tedâhül-i a'dâd ::: fer. iki sayıdan birinin diğeri ile tamamen yânî kesir bırakmaksızın taksîmi kabil olması, [üç ile dokuz gibi]

tedâhül-i iddeteyn ::: fer. [eskiden] iki iddetin birbiri içine girmiş olması, [meselâ : bir kimse bâinen tatlîk ettiği bir kadına iddet esnasında kendisine helâl olur zanniyle mukarenette bulunsa bu mukarenet sebebiyle ikinci olarak lâzımgelen iddet; kadının beklemekte olduğu birinci iddete tedahül eder. Busûretle kadın; birinci iddeti ikmâl ettikten sonra ikinci iddetin sebebinden îtibâren noksan kalan miktarı tamamlar]