tenasül ~ تناسل ::: (a. i. nesl'den) : birbirinden doğup üreme; türeme; üretme. Alât-ı tenasül : anat. üretme organları.

tenâsül-i bikrî ::: biy. partenojenez, fr. partheno-geneshe.

tenâsül-i gayr-i mütecan ::: (i. s.) : iki ayrı cins hayvanın çiftleştirilmesiyle melez bir cins yetiştirme.

tenasülleri beyzî ::: biy. yumurtlıyanlar, fr. ovi-pares.

tenasülleri ievellüdî ::: biy. doğuranlar, fr. viv-pares.