terkib ~ تركيب ::: (a. i. rükûb'dan. c. : terkîbât) : 1) birkaç şeyi birleştirip karışık bir şey meydana getirme. 2) (c. : terâkîb) birkaç şeyden meydana getirilmiş şey. 2) gr. birleştirme, fr. composition. 4) takım. 5) kim. sentez.

terkîb-i atfî ::: gr. bağlaç grupu.

terkîb-i bend ::: ed. kafiyeleri başka başka birkaç kısımdan meydana gelen ve her parçanın sonunda ayrı kafiyeli bir beyti. bulunan bir nazım şekli, (bkz. : tercî-i bend).

terkib-i intikal ::: müz. peşrev ve saz semaîsinde haneye veya mülâzimeye götüren mükerrer saz par. çası. Ya mülâzime ile bağlı olduğu haneye rapteder veya mülâzimenin sonu ile yeni haneyi bağlar; ikisi de bulunabilir veya ikisi de olmıyabilir. Terkîb-i intikal, umumiyetle her hanede aynı olmakla beraber, bu ayniyet, mülâzimedeki gibi mutlak olmayıp, bir iki notada-hazırlayıcı mâhiyette-tâdîlât yapılabilir. Terkîb-i intikal, bir kaç notadan ve çok kısa bir nağmecikten ibarettir.

terkîb-i izafî ::: gr. izafet terkîbi (isim tamlaması) [muzaf ve muzâfunileyhten meydana gelen bir terkip : "odanın tavanı" gibi.

terkib-i sabâ ::: müz. Türk müziğinde bir kaç asırlık bir mürekkep makam olup zamanımıza kalmış numunesi yoktur.

terkîb-i tavsifi ::: gr. sıfat terkîbi (sıfat tamlaması) [bir sıfat ve bir isimden meydana gelen terkip : "beyaz kitap" gibi]