teslim ~ تسليم ::: (a. i. sül. seleme, c. : teslîmât) : 1) bir emâneti yerine verme. 2) bir şeyi yeni sahibine verme. 3) hakikat olduğunu söyleme. 4) (bkz : i'tirâf). 5) dayanamayıp pes deme. 6) tas. kendini Allah'ın kaderine bırakma. 7) mOz. bir saz eserinde, asıl hâne ile mülâzimeyi bağlıyan nağmeler olup bu nağmeler her hanede tekrar edilmekle beraber mülâzimeye dâhil edilmez. Eskiden buna "terkîb-i intikal" de denilirdi. Fakat terkib-i intikal'in yalnız haneleri bağlıyan ve az çok tadîlât ile tekrar edilen nağmeciklere verilen bir ad olup mülâzime ile hâne arasındaki nağmeye tevsî edilmemiş olmak ihtimâli de vardır. 8) selâm verme; selâmetle duâ

teslîm-i cân,-ı rûh ::: ölme.