tevşîh ~ توشيح ::: (a. i. vişâh'dan c. : tevşîhât) : 1) süsleme, süslendirme; süslü elbise giydirme. 2) ed. mukayyed kafiye ile şiir yazma; çifte kafiye. 3) Kur'ân-ı usul, âdâb ve erkânı ile okuma. 4) mevlid bahirleri arasında dînî ve tasav-vufî mâhiyette kasîde ve beste okuma, [aslı : mücevheratlı kuşak kuşatmadır] . 5) müz. Türk dînî müziğinde bir şekildir ki Na't-ı Peygamberî'ye verilmiş bir addır. Yalnız na't tekkelerde ve başka yerlerde okunduğu halde tevşîh denilenler mevlid ve mi'râciyye arasında tegannî edilir. (Binâenaleyh "mevlid tevşîhi" demek, hatâdan salim değildir, çünkü mevlidde okunması âdet olmamış na'te sadece na't denilmiştir)