ulvî, ulviyye ~ علوی ، علويه ::: (a. s.) : 1) yüksek, yüce. (bkz. : âlî, bülend, refî').

ulvî nihâdân ::: yüksek yaradılışlılar. 2) göğe veya manevî âleme mensup. 3) astr. Güneş'ten uzaklıkları, Dünyâ'nınkinden çok olup devr-i mer'îlerin-de bütün gökyüzünü dolaşır gibi görünen gezeğenler : Merih ve Müşteri gibi. 4) i. [birincisi] erkek, [ikincisi] kadın adı.

ulviyyân ::: (a. i. c.) : 1) büyük melâikeler. 2) h. i. Erendiz, Müşteri (Jüpiter) ile Sekendiz, Zuhal (Satürn).