sinide ~ شنيده ::: (f. s.) : işitilmiş, duyulmuş. Nâ-şinide : işitilmemiş, duyulmamış. Nev-şinîde : yeni işitilmiş, ffasîhi : "şenîde" dir]

şi'r ::: (a. i. c. : eş'âr) : 1) anlama. (bkz. : fehm, idrâk). 2) ed. şiir, edebî değeri olan nazımlı ve kafiyeli söz. Aksâm-ı ji'r : ed. mısra, beyt, gazel, kasîde, rubâî, murabba, kıt'a, mesnevî medhiye, hicviye, fahriye, münacât, tevhîd, tehlît gibi şi'rin beyan yolları.