karabet ~ قرابت ::: (a. i. kurb'dan.) : yakınlık, hısımlık, akrabalık.

karâbet-i ebb ::: huk. [eskiden] baba ve dedeler tarafından olan karabet, [baba ve ana bir, veya yalnız baba bir kardeşler ve ferileri, yakın ve uzak amcalar ve bunların ferileri gibi]

karâbet-i gayr-i vilâd ::: fer. usûl ile fürû hısımlığın dışında bulunan kan hısımlığı, [kardeş, amca, hala, dayı, teyze hısımlıkları gibi]

karâbet-i vilâd ::: fer. usûl ile fürû arasındaki karabet, [baba ile çocuk, dede ile torun arasındaki karabet gibi]

karâbet-i kalb ::: kalb, gönül yakınlığı.

karâbet-i nesebiyye ::: aynı soydan gelmek sû-tiyle meydana gelen aslî hısımlık.

karâbet-i sıhriyye ::: kız alıp kız vermekle meydana gelen akrabalık, hısımlık, yakınlık.