âyîne, âyine ~ آينه ، آيينه ::: (f. i.) : ayna.

âyîne-i âb ::: su aynası, suyun parlak yüzü.

âyîne-i ârız ::: yanak aynası, ayna gibi parlak olan yanak, (bkz. : âyîne-rû).

âyîne-i âsmân, âyîne-i çarh, âyîne-i hâverî ::: Güneş.

âyîne-i in'itâf ::: bir şeyin aksedip göründüğü ayna.

âyîne-i İskender ::: iskender'in aynası. [Îran hurafelerine göre Aristo tarafından yapılıp İskenderiye'de yüksek bir yere konulmuş bir aynadır ki, Büyük iskender, bu aynaya bakarak yüz fersah mesafede bulunan düşmanını görürmüş].

âyîne-i pârtâb ::: parlak ayna.

âyîne-i pürtâb-ı mücellâ ::: cilâlı parlak ayna.

âyîne-i şeş-cihet ::: (altı tarafın aynası) : 1) Hz. Muhammed (Aleyhisselam)’ın gönlü; 2) bir velînin gönlü.