mülemma' ~ ملمع ::: (a. s. lem'den) : 1) telmi' edilmiş, parlak, (bkz. : revnak-dâr). 2) ala ca, renk renk. 3) (i. ed. : c. mülemmaât) bir kıs mı türkçe, bir kısmı arapça veya farsça söylenmi : olan manzume. 4) bulaşmış, sıvanmış. Mürg-i mü lemma-beden : Güneş.

mülemma' şemse ::: g. s. ciltli kitaplarda kabir ortasında bulunan şemse ile köşebentlerin araş tezhiple doldurulmuş ise bu çeşit şemseye verilen bir ad.