nokta ~ نقطه ::: (a. i. c. : nikat, nukat) : 1) nokta. 2) benek, leke. 3) mat. hiç bir buut (boyut) u olmıyan işaret. 4) yer. 5) mevzu, *konu. 6) tek nöbetçi, tek polis me'muru bulunan küçük kulübe, gözcü.

noktacı ::: [eskiden] imarethanelerde, medreselerde inzibat işlerine bakan me'mur.

nokta-i avrâ ::: anat. körbağırsak noktası, lât. punctum coecum.

nokta-i bîniş ::: gözbebeği.

nokta-i feyz ::: feyiz ve bereket noktası.

nokta-i harîfî ::: coğr. güz noktası.

nokta-i in'itâf ::: mat. büküm noktası.

nokta-i irtifa ::: mermi mahrekinin en yüksek noktası.

nokta-i galeyan ::: suyun buhara çevrildiği hararet derecesi.

nokta-i hendese ::: geo. kendisinde üç buut ('boyut) dan hiçbiri tasavvur olunmıyan şey.

nokta-i incimâd ::: fiz. *damıtık suyun donduğu hararet derecesi.

nokta-i maddiyye ::: fiz. madde noktası.

nokta-i mevhûme ::: görünüşte hissedilmevip far-zedilen nokta.

nokta-i nazar ::: görüş.

nokta-i rebîi ::: coğr. bahar noktası.

nokta-i sukut ::: merminin düştüğü nokta.

nokta-i tatbik ::: fiz. uygulama noktası.

nokta-i temas ::: geo. değme noktası.

nokta-i zemin ::: jeod. üzerine âlet kurulması mümkün olmıyan herhangi bir nirengi noktasını kullanılabilecek bir hâle getirmek için yerde tesis edilen ve bu nirengiye rasat ve ölçülerle bağlanan nokta.

nokta-i zerrin ::: Güneş.